‘Iedereen die ooit oprecht voor een relatie heeft gevochten, ook al doen ze dit op de meest destructieve manier, doet dat uiteindelijk in de hoop geliefd te worden.’

Relationeel geweld is een vorm van huiselijk geweld. Als er geweld in je relatie is, dan is het waarschijnlijk extra moeilijk voor je, of jullie, om naar een hulpverlener te stappen. Het is misschien iets waar je je voor schaamt, je wilt niet de vuile was buiten hangen.
Je hebt vast gehoord van de slogan ‘Het houdt niet op, niet vanzelf’. En dat is zo, het houdt niet vanzelf op, ook niet als de lucht geklaard is en je je beiden voorneemt het morgen beter te gaan doen. Relationeel geweld is een hardnekkig patroon dat terugkomt, ondanks goede voornemens en beloften.
Een manier om het te laten stoppen is om met de relatie te stoppen. Er zijn opvangcentra voor mensen die vinden dat ze in gevaar zijn vanwege relationeel geweld. Als het even kan, wordt ook de (ex)partner dan bij de hulpverlening betrokken.
Als je wel in de relatie wilt blijven, kun je samen hulp zoeken. Er zijn verschillende organisaties die hulp bieden bij het stoppen van relationeel geweld. Het stoppen van het geweld is dan ook meestal het einddoel van de hulpverlening die wordt ingezet.
Echter, in mijn werk met stellen waar relationeel geweld speelde, heb ik gemerkt dat het geweld slechts een symptoom is en geen op zichzelf staand probleem. Zou ik me als therapeut alleen maar richten op het stoppen van het geweld, dan doe ik enkel aan symptoombestrijding. Dus dat vind ik niet genoeg.
Maar het geweld moet toch stoppen? Ja natuurlijk. Maar om echt patronen te doorbreken, moet het stoppen van het geweld het startpunt zijn van de therapie, en niet het eindpunt.

Stellen die kampen met relationeel geweld, worstelen meestal met precies dezelfde problemen als andere stellen die bij mij komen voor relatietherapie. Ze belanden in de heftigheid van geweld, vanwege dezelfde pijn en wanhoop die iedereen kent. Zij hebben alleen geen ‘noodrem’ (meer).
Ik werk in twee fasen. Eerst moet het geweld stoppen, en daar moet je beiden verantwoordelijkheid voor nemen. Pas als dat gelukt is, gaan we naar de relatie kijken.
Als relatietherapeut ben ik er van overtuigd dat de tweede fase even belangrijk is als de eerste. Dat je je kunt beheersen en op tijd kan weglopen is winst, maar het is iets anders om te weten hoe je kan zorgen dat je gehoord en begrepen wordt, en je je beiden weer veilig en geborgen kunt voelen bij elkaar.
Zolang je nog enkel de noodrem hebt, blijven de triggers voor het geweld aanwezig en is er een grote kans dat je vroeg of laat weer terugvalt in oude patronen. Maar het kan ook anders.
Wil je wel dat het geweld stopt, maar niet de relatie? Neem dan contact op. Jullie zijn samen welkom.